Dydaktyka:
Feedback
(Tekstowa) powłoka systemowa (shell), terminal, konsola.
Programy np. xfce4-terminal
, konsole
Zmiana użytkownika – su
Wykonania programu na prawach innego użytkownika – sudo
Użycie sudo
do uruchomienia shella z prawami roota: sudo -s
(lub sudo su
lub sudo -i
)
Historia w konsoli: strzałki góra/dół, history
, ctrl+r, fc
Obsługa polecenia less (wykonaj dla przykładu: convert -h | less
albo man less
):
/
wyszukujen
– następne wystąpienieN
– poprzednieg
– początek dokumentu; G
– koniecq
– wyjście
Wzór polecenia ([1]):
polecenie {jeden|z|wielu} <argument1> [-opcja1 <argument2>] --długa_opcja=<argument3> [opcja2]
Przykład polecenia:
polecenie jeden 42 [-opcja1 foo] --długa_opcja=x
Co trzeba wpisać w konsolę:
polecenie jeden 44 -oja1 baz --długa_opcja=x
Pomoc wbudowana w polecenia:
tracepath -h
netstat -h
ip a h
ifconfig -h
Podręcznik systemowy – komenda man
i towarzyszące, np:
man tracepath
man ip
apropos
– lista stron które w tytule mają podane słowo, np. apropos network
whatis
– tytuły stron pod podaną nazwą, np. whatis write
Pakiet narzędzi net-tools
powstał w 1983 roku, początkowo w systemie BSD.
Od tego czasu jest utrzymywany, jednak od przeszło 10 lat jest uznawany za przstarzały i nie jest rozwijany dalej.
W skład wchodzą:
arp dnsdomainname domainname hostname ifconfig ipmaddr iptunnel mii-tool nameif netstat nisdomainname plipconfig rarp route slattach ypdomainname
Około roku 2000 stworzono pakiet iproute2
, mający zastąpić net-tools
(i inne, powstałe by udostępnić użytkownikom nowe możliwości jądra systemu Linux).
Pakiet iproute2
zawiera następujące polecenia:
arpd ctstat genl ifcfg ifstat ip lnstat nstat routef routel rtacct rtmon rtpr rtstat ss tc
(Narzędzia: omawiane | ważne albo popularne | mocno przestarzałe, mało znane albo zbędne
)
man ifconfig ip-link ip-address
iputils
[1] - narzędzia arping clockdiff ipg ping ping6 rarpd rdisc tftpd tracepath tracepath6 traceroute6
traceroute
mtr
wireshark
[2]
Stara instrukcja uruchamiania wiresharka dla osób które używają sudo -i
lub sudo -s
lub sudo su
zamiast su
:
man 7 capabilities
)export DISPLAY=:0
xhost +
Karta sieciowa a interfejs sieciowy.
Interface'y można podzielić na fizyczne (reprezentują fizyczne urządzenia sieciowe) i wirtualne (reszta).
Lista aktywnych urządzeń | ifconfig | ip link show up |
Lista wszystkich urządzeń | ifconfig -a | ip link [show] |
Lista adresów | ifconfig [-a] | ip address [show [up]] |
Wszystkie argumenty polecenia ip
można dowolnie skracać, ale jeśli skróty kolidują, narzędzie wybiera jedno rozwinięcie zamiast wyświetlić komunikat o błędzie (sic!).
Np. ip link show
można zapisać jako ip l sh
, ale ip l s
jest już traktowane jako ip link set
Tradycyjne nazwy urządzeń:
lo
eth
wlan, ath, wifi, radio
firewire
, infiniband ib
veth, dummy; br, tun, tap; sit, tnl, ppp, vpn, gre
Około 2015 roku w systemie Linux zmieniono sposób nadawania nazw urządzeniom.
Stąd można spotkać nazwy: eno1, sls1, wwp2s0, wlx78e7d1ea46da
Wcześniej to, która karta sieciowa dostanie który numer (eth0, eth1) było trudne do przewidzenia (ale stałe dla danej konfiguracji sprzętowej).
Co gorsza, kolejność po dodaniu nowej karty sieciowej lub awarii jednej z kart mogła ulec zmianie.
Więcej szczegółów: [1]
[2]
ping <cel>
traceroute {-I|-T} <cel>
Z uwagi na firewall Politechniki proszę używać opcji -I
lub -T
, która go skutecznie omijamtr <cel>
Jako cel można podać adres IP (np. ping 150.254.30.29
) lub nazwę słowną (przykładowo: ping cs.put.poznan.pl
, ping lab-net-1
)
włączenie interfejsu | ifconfig eth0 up | ip link set dev eth0 up |
wyłączenie interfejsu | ifconfig eth0 down | ip link set dev eth0 down |
Inne podejście w net-tools
i w iproute2
- ifconfig dla jednego urządzenia przydziela tylko jeden adres IPv4.
Dodanie nowego adresu do interfejsu | ip addr add 10.0.0.1/25 dev eth0 |
Usunięcie adresu z interfejsu | ip addr del 10.0.0.1/25 dev eth0 |
Wyczyszczenie adresów interfejsu (groźne) | ip addr flush dev eth0 |
Uwaga! Każdy adres bez maski polecenie ip
interpretuje jako adres z maską /32
Zmiana bieżącego adresu | ifconfig eth0 [10.0.0.1] [netmask 255.255.255.128] |
Dodanie nowego adresu do urządzenia (tworząc alias urządzenia) | ifconfig eth0:something 10.0.0.1 … |
'Usunięcie' dodatkowego adresu do urządzenia (usunięcie aliasu) | ifconfig eth0:something down |
Polecenie ifconfig
pozwala na zmianę wielu ustawień naraz, dla przykładu poniższe polecenie ustawi adres i włączy interfejs:
ifconfig dummy0 192.168.0.1 netmask 255.255.255.0 up
/ # ip a 10: eth0: <BROADCAST,MULTICAST,UP,LOWER_UP> mtu 1500 qdisc noqueue state UP group default qlen 1000 link/ether da:a8:fb:92:2d:df brd ff:ff:ff:ff:ff:ff link-netnsid 0 inet 192.168.5.2/30 brd 192.168.5.3 scope link eth0 valid_lft forever preferred_lft forever inet 172.19.67.0/19 brd 172.19.95.255 scope global eth0:1 valid_lft forever preferred_lft forever inet 10.42.0.238/24 scope global eth0 valid_lft forever preferred_lft forever inet6 fe80::d8a8:fbff:fe92:2ddf/64 scope link valid_lft forever preferred_lft forever / # ifconfig eth0 Link encap:Ethernet HWaddr DA:A8:FB:92:2D:DF inet addr:192.168.5.2 Bcast:192.168.5.3 Mask:255.255.255.252 inet6 addr: fe80::d8a8:fbff:fe92:2ddf/64 Scope:Link UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1 RX packets:1326 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0 TX packets:1063 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0 collisions:0 txqueuelen:1000 RX bytes:2681637 (2.5 MiB) TX bytes:123670 (120.7 KiB) eth0:1 Link encap:Ethernet HWaddr DA:A8:FB:92:2D:DF inet addr:172.19.67.0 Bcast:172.19.95.255 Mask:255.255.224.0 UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
Do wyświetlenia listy interfejsów i adresów IP służy m. inn. komenda ipconfig
, domyślnie pokazująca tylko aktywne interfejsy; ipconfig /all
pokaże wszystkie.
Adresy IP można ustawić z "okienek". Garść zrzutów z ekranu tutaj: http://www.tp-link.com.pl/faq-14.html
Z linii poleceń należy użyć komendy netsh
, kontekstu netsh interface ip
https://technet.microsoft.com/en-us/library/bb490943.aspx
Windows dostarcza z systemem programy ping
(przełączniki nie są zgodne; patrz ping /?
) i tracert
.