Regulamin X Międzynarodowego Konkursu Lutniczego im. Henryka Wieniawskiego stwierdza, że głównym celem Konkursu jest wyłonienie instrumentów o najlepszych cechach dźwiękowych oraz instrumentów wykazujących najwyższe mistrzostwo pracy lutniczej. W związku z tym w I etapie Jurorzy - lutnicy dokonali ogólnego przeglądu nadesłanych instrumentów eliminując te, które reprezentowały niski poziom warsztatowy. Jurorzy - muzycy, w oparciu o przeprowadzony test dźwiękowy na odrzuconych instrumentach, mogli przywrócić do Konkursu skrzypce posiadające szczególnie wysokie walory dźwiękowe. Decydujący dla oceny walorów dźwiękowych był drugi etap Konkursu. Równolegle nad oceną skrzypiec pracowały zespoły jurorów lutników (przyznających noty za walory lutnicze) i muzyków (przyznających noty za walory brzmieniowe). Ocena brzmieniowa obejmowała:

• siłę dźwięku (na strunę),
• barwę dźwięku (na strunę),
• łatwość odzywania się,
• wyrównanie między strunami,
• poprawność montażu (wysokość strun, prożka, gładkość szyjki, piętki, brzegu płyty i podstrunnicy),
• walory indywidualne.

Na podstawie najwyższych łącznych ocen punktowych uzyskanych w II etapie, Jury ustaliło liczbę instrumentów wchodzących do III etapu Konkursu. Do udziału w X Międzynarodowym Konkursie Lutniczym zgłoszono 161 skrzypiec z 25 krajów. Do Poznania dotarło 118 instrumentów, z których 79 zostało zakwalifikowanych do II etapu. Część instrumentów właściciele odebrali tuż po zakończeniu Konkursu, dlatego nagrano 70 skrzypiec. W zbiorze tym znalazły się wszystkie instrumenty finałowe (13 instrumentów).