Jan Kończak

Ta strona jest tylko do odczytu. Możesz wyświetlić źródła tej strony ale nie możesz ich zmienić.
===== Code patterns =====

==== Typowe podejścia do odbierania wiadomości ====

Metoda 1: (do użycia tylko jeśli rozmiar wiadomości jest wysyłany na początku lub jest z góry znany)
  * program dla każdego połączenia trzyma:
    * bufor
    * pozycję gdzie pisać do bufora
    * informację o rozmiarze wiadomości
  * program odbiera informację o wielkości wiadomości
  * dane są odbierane do zapełnienia bufora
  * po zapełnieniu wywoływana jest funkcja tworząca wiadomość z bufora
Metoda 2:
  * przygotowuje się obiekt/funkcję parsującą strumieniowe dane, która:
   * przyjmuje porcję danych dowolnego rozmiaru
   * wywoływana jest wielokrotnie dla kolejnych porcji danych
   * analizuje dane które przyszły
   * pamięta w jakim stanie się znajduje
   * po przygotowaniu całych wiadomości zwraca je lub wywołuje funkcję do obsługi wiadomości
   * <html><small></html>//przykład #1:// funkcja dodaje kolejną porcję do bufora, następnie dopóki w buforze znajdzie znak końca wiadomości usuwa gotową wiadomość z bufora \\ //przykład #2:// funkcja buduje na bieżąco strukturę danych reprezentującą przychodzący json<html></small></html>
  * dane są odbierane w takich procjach jak przychodzą i są przekazywane powyższej funkcji

==== Produkowanie wiadomości z bufora ====

Zmieniając wiadomości (struktury / obiekty w języku programowania) w dane do wysłania w sieć (ciąg bajtów) (=serializacja) i na odwrót (=deserializacja), można:
  * ręcznie stworzyć odpowiednie funkcje
  * wykorzystać biblioteki / narzędzia automatycznie serializujące dane do:
    * postaci binarnej
    * standardowych formatów - json, xml

Zwykle przygotowując ręcznie funkcję serializującą / deserializującą wiadomość:
  * na początku wiadomości umieszcza się informację o jej typie i wspólne dla wszystkich wiadomości pola
  * przy deserializacji po przeczytaniu typu wywołuje się metodę budującą konkretny rodzaj wiadomości
  * przy polach zmiennej długości albo na początku umieszcza się ich długość, albo na końcu ogranicznik ([[https://en.wikipedia.org/wiki/Delimiter|delimiter]])
  * tworzy się testy jednostkowe które sprawdzają poprawność przygotowanych metod

==== Typowe podejścia do wysyłania wiadomości ====

Metoda 1:
  * program dla każdego połączenia trzyma listę wiadomości do wysłania (listę na którą składa się bufor, rozmiar i pozycja)
  * wysyłanie:
    - jeśli lista wiadomości do wysłania nie jest pusta:
      - dodaj na koniec listy
      - oceń czy połączenie nie zostało zerwane, jeśli tak sądzisz – obsłuż to
      - skończ
    - wyślij nieblokująco ile się da; jeśli wysłano wszystko, skończ
    - dodaj resztę wiadomości do listy wiadomości do wysłania
    - zażądaj czekania na zdarzenie zapisu
  * obsługa zdarzenia "można pisać":
    - wyślij nieblokująco wszystko co się da (pamiętaj o zwalnianiu pamięci)
    - jeśli wysłano wszystko – przestań czekać na zdarzenie zapisu
  * jeśli progam potrzebuje pisać z wielu wątków, potrzeba jest synchronizacja (zamek) na obgługę zapisów
Metoda 2:
  * dla każdego połączenia trzymany jest wątek do wysyłania, lista wiadomości, zamek i zmienna warunkowa
  * wątek przeznaczony na wysłanie danych w pętli wykonuje:
    - zajmuje zamek
    - dopóki lista jest pusta czeka na zmiennej warunkowej
    - bierze kolejną wiadomość z listy
    - zwalnia zamek
    - wysyła blokująco wiadomość
  * aby wysłać należy:
    - zająć zamek
    - wrzucić wiadomość na listę
    - ocenić czy połączenie nie zostało zerwane, jeśli tak – obsłużyć
    - wybudzić zmienną warunkową (warunkowo – jeśli na liście jest tylko świeżo dodana wiadomość)
    - zwolnić zamek

Do oceny przy wysyłaniu czy połączenie zostało zerwane można sprawdzić:
  * czas od ostatniego udanego ''write()'' (trzeba go wcześniej zapisać)
  * ile wiadomości czeka na wysłanie
  * ile łącznie danych (w bajtach) czeka na wysłanie

==== Zadania ====

//Zadanie 1.// W plikach {{:sk2:ctr_srv.cpp|}} i {{:sk2:ctr_cli.cpp|}} znajduje się odpowiednio serwer i przykładowy klient usługi 'licznika'.
  * Przeczytaj kod metody ''main()'' w serwerze i przetestuj program netcatem
  * Przeczytaj kod metody ''main()'' i ''doWork()'' klienta. Jakiego stanu licznika spodziewałby się naiwny programista po przerwaniu programu klienta?
  * Serwer i klient nie radzą sobie ze sklejaniem się wiadomości czy odebraniem tylko części wiadomości w wywołaniu ''read()''. Popraw kod.

===== Good practices =====

==== Podejście niskopoziomowe / wysokopoziomowe ====

Przy programach nie wymagających wysokiej wydajności zwykle szuka się rozwiązań wymagających jak najmniej czasu od programisty - czyli szuka się bibliotek które robią większosć rzeczy za programistę.

Dla osiągniecia wysokiej wydajności zaleca się korzystanie z wydajnych, zwykle niskopoziomowych mechanizmów - albo bezpośrednio, albo za pomocą bibliotek nastawionych na wydajność (a nie wygodę użytkownika). Takie biblioteki są dostępne na różnym poziome abstrackji, porównaj np. [[https://www.boost.org/doc/libs/release/libs/asio/|boost asio]] i [[https://en.wikipedia.org/wiki/Libevent|libevent]]).
Wysokowydajne mechanizmy niskopoziomowe to:
  * Linux: epoll (omawiany na zajęciach)
  * *.BSD / MacOS: [[https://en.wikipedia.org/wiki/Kqueue|kqueue]]
  * MS Windows: [[https://docs.microsoft.com/en-us/windows/win32/fileio/i-o-completion-ports|IOCP]]

==== Web services ====

Wiele [[https://en.wikipedia.org/wiki/Web_service|usług sieciowych]] korzysta z ustandaryzowanych protokołów wymiany wiadomości, np. [[https://en.wikipedia.org/wiki/Representational_state_transfer|REST]] czy [[https://en.wikipedia.org/wiki/SOAP|SOAP]]

==== Middleware ====

Dostępnych też jest wiele //middleware// (warstw pośredniczących) które pozwalają programiście używać sieci bez pisania kodu obsługjącego sieć, np:
  * [[https://en.wikipedia.org/wiki/Remote_procedure_call|RPC]] / [[https://en.wikipedia.org/wiki/Distributed_object_communication|RMI]]
  * [[https://pl.wikipedia.org/wiki/Message_Passing_Interface|MPI]]
  * [[https://en.wikipedia.org/wiki/Message_queue|Message Queue]]
  * [[https://en.wikipedia.org/wiki/Actor_model|model aktorów]]

==== Kryptografia, kompresja... ====

Często w komunikacji sieciowej korzysta się z dodatkowych warstw abstrakcji między TCP a wiadomościami aplikacyjnymi do osiągnięcia:
  * bezpieczeństwa (integralności, poufności, autentyczności) wykorzystując [[https://en.wikipedia.org/wiki/Transport_Layer_Security|SSL lub TLS]]
  * kompresję danych (o ile dane dają się kompresować) wykorzystując np. [[https://en.wikipedia.org/wiki/Zlib|deflate, zlib]], [[https://en.wikipedia.org/wiki/LZ4_(compression_algorithm)|lz4]]

==== Testowanie ====

Aplikacje korzystające z sieci powinny dodatkowo zostać przetestowane pod kątem:
  * wytrzymałości na obciążenie - [[https://en.wikipedia.org/wiki/Load_testing|load testing]] 
  * bezpieczeństwa i odporności na ataki
Jan Kończak

Narzędzia użytkownika

Narzędzia witryny

Narzędzia strony
