Szósta Jesienna Szkoła PTI
“Współczesne kierunki rozwoju informatyki”
Jak już informowaliśmy (zob. Biuletyn PTI 1989, nr 5), w dniach od 6 do 10 listopada br. odbędzie się w Mrągowie Szósta Jesienna Szkoła PTI.
Oto streszczenia wykładów:
Problemy informatyczne w sieciach telekomunikacyjnych — Marian Dąbrowski
W systemach informacyjnych występują 4 typy procesów: (1) generacja informacji, (2) transfer informacji, (3) przetwarzanie informacji oraz (4) odbiór i zapamiętanie informacji.
Fundamentalną funkcją klasycznej telekomunikacji był i pozostanie transfer informacji, tzn. możliwie szybkie i wierne przekazanie informacji na drodze elektrycznej. We współczesnych systemach telekomunikacyjnych wzrasta rola pozostałych elementów; różnorodność usług niefonicznych, wynikająca z zapotrzebowania na szybką komunikację człowiek–maszyna i maszyna–maszyna, wymaga ścisłego współdziałania na poziomie procedur między źródłami generacji informacji, punktami odbioru informacji i systemami transportu informacji, nakładając na te ostatnie nowe wymagania jakościowe.
Dynamika rozwoju wybranych usług we współczesnych sieciach telekomunikacyjnych jest godna podkreślenia:
— na świecie działa ponad 600 mln zakończeń telefonicznych i przewiduje się dalszy wzrost o ok. 4% rocznie z poszerzeniem możliwości usługowych:
— mimo wieloletniego, szybkiego rozwoju usług teleinformatycznych i telematycznych łączna liczba terminali jest o kilka rzędów wielkości mniejsza niż zakończeń telefonicznych, ale tempo wzrostu wynosi ok. 20% rocznie.
Te fakty powodują symbiozę informatyki i telekomunikacji w trzech płaszczyznach:
(1) Komputeryzacja i cyfryzacja sieci telekomunikacyjnych jako nowoczesnej infrastruktury transportu i przetwarzania informacji.
(2) Oferowanie nowych usług informatycznych implementowanych wewnątrz sieci telekomunikacyjnych, możliwe przy współpracy obu dziedzin.
(3) Wspólne podstawy teoretyczne w odniesieniu do teorii informacji, techniki cyfrowej, teorii systemów i oprogramowania, a także wspólna baza technologiczna.
Telekomunikacja zmierza do jednolitej wielofunkcyjnej sieci cyfrowej ISDN (Integrated Services Digital Network), do sieci IN/2 (Intelligent Network drugiej generacji); ewolucja prowadzi do systemów C&C (Computer and Communications, używa się również terminu Compunications).
Jakość oprogramowania — Jacek Irlik
Wykład podejmuje temat tych elementów jakości oprogramowania, które są podstawowymi czynnikami jego poprawnego i bezpiecznego użytkowania.
Zostanie omówione znaczenie właściwego dokumentowania poszczególnych faz tworzenia oprogramowania, dokumentowania badań jakościowych oraz znaczenia właściwego opracowania dokumentacji dla użytkownika.
Będą przedstawione krajowe i zagraniczne propozycje normatywnego ujęcia czynności składających się na proces technologiczny tworzenia oprogramowania oraz na proces badań jakościowych.
System TEX w ręku autora, wydawcy drukarza — Marek Ryćko
Wśród wielu działających na świecie systemów służących do wykonywania składu drukarskiego z użyciem komputera na szczególną uwagę zasługuje TEX. Jest on dziełem wybitnego matematyka i informatyka amerykańskiego, Donalda Knutha. O systemie TEX mówi się — chyba słusznie — że jest największym wynalazkiem w dziedzinie druku od czasów Gutenberga.
Systemu TEX można używać już po kilku krótkich objaśnieniach i potem w miarę potrzeby uzupełniać swoją wiedzę. Poznanie jego najgłębszych tajników zajmuje jednak zwykle całe lata. TEX działa z powodzeniem na dziesiątkach typów komputerów z różnymi systemami operacyjnymi. Nadaje się równie dobrze do pisania prostych tekstów, np. listów na małym komputerze domowym i drukowania ich na drukarce mozaikowej, jak i do wykonywania profesjonalnego składu drukarskiego dużych dzieł, np. encyklopedii.
TEX został zaprojektowany tak, aby można go było przystosować do pracy w różnych językach. Istnieje rozszerzenie tego systemu umożliwiające wykorzystywanie w pełni jego możliwości przy składaniu polskich tekstów.
W wykładzie autor opowie o tym, jak TEX może ułatwić i przyspieszyć proces wydawniczy na różnych jego szczeblach, poczynając od pracy autora nad tekstem, a kończąc na pracy drukarza. Zostaną też przedstawione inne — mniej typowe — zastosowania tego systemu. Wykład będzie zilustrowany wieloma przykładami prezentującymi zwykłe i niezwykłe możliwości systemu.
Jakie korzyści z kombinatoryki może mieć programista — Maciej M. Sysło
Większość problemów rozwiązywanych z pomocą komputerów — to obliczenia na zbiorach skończonych (dyskretnych), których elementy są często powiązane zależnościami strukturalnymi, np. w postaci grafu lub częściowego porządku. Projektowanie takich obliczeń polega najczęściej na jednoczesnym wyborze odpowiedniego algorytmu i dostosowanych do niego struktur danych. Za kryterium wyboru jednego i drugiego przyjmuje się powszechnie efektywność zaprojektowanych obliczeń.
Programista dysponuje dzisiaj systemami do tworzenia oprogramowania, takimi jak języki turbo i systemy baz danych, które, często kosztem głębszej analizy problemu, umożliwiają szybkie otrzymywanie ostatecznych produktów.
W trakcie wykładu będą przedstawione proste zadania programistyczne i porównane różne sposoby ich rozwiązywania, od naiwnych metod do wyszukanych algorytmów z niestandardowymi strukturami danych. Inne przykłady zadań posłużą do zilustrowania wybranych (naj)nowszych osiągnięć w dziedzinie projektowania algorytmów i struktur danych oraz ich analizy.
Wykład ten będzie popularnym omówieniem czasowej i pamięciowej złożoności oraz praktycznej efektywności obliczeń w dziedzinie matematyki dyskretnej, obejmującej m. in. kombinatorykę, teorię grafów, analizę sieci i zbiory częściowo uporządkowane.
Logika i informatyka — Andrzej Szałas
Praktyczne zastosowania informatyki mają dziś na świecie wpływ niemal na każdą dziedzinę życia. Dlatego też produkcji oprogramowania powinny towarzyszyć dobrze rozwinięte metody formalne. Dużą część takich metod opracowano na podstawie rozmaitych logik. Wykład ten poświęcimy omówieniu niektórych z tych logik i zilustrowaniu możliwie szerokiej gamy ich zastosowań w informatyce.
Podstawową, lecz nie główną rolę będzie odgrywać logika klasyczna. Formuły klasyczne odzwierciedlają “statyczną” naturę wyrażanych pojęć. Za ich pośrednictwem można specyfikować wiele ważnych własności struktur danych. Z drugiej strony, dynamiczne zachowanie programów wymaga innego podejścia. Zgodnie z panującymi obecnie poglądami, dynamiczny charakter zjawisk występujących w informatyce znajduje swoje odzwierciedlenie w logikach istotnie rozszerzających język logiki klasycznej. Dlatego też główny nacisk położymy na te właśnie logiki. Omówimy zagadnienia związane z linią rozwojową narzędzi programistycznych determinizm–niedeterminizm–współbieżność i wskażemy zastosowania różnych logik w kontekście tych pojęć.
