Członkowie wspierający PTI o sobie
Centrum Obliczeniowe Politechniki Wrocławskiej
Wybrzeże Wyspiańskiego 27, 50-370 Wrocław
Centrum Obliczeniowe powstało w roku 1970 przez przekształcenie Ośrodka Obliczeniowego działającego od roku 1964 najpierw w ramach Katedry Matematyki, a następnie Instytutu Matematyki i Fizyki Teoretycznej.
W roku 1972 zostało wydzielone jako odrębna jednostka organizacyjna, jako część centralnego zespołu laboratoriów naukowo–badawczych. W cztery lata później uzyskało status jednostki dydaktycznej w zakresie podstaw informatyki, a w roku 1978 — status jednostki naukowo–dydaktycznej w zakresie informatyki, uzupełniając kolejno liczbę pracowników o zespół nauczycieli akademickich i pracowników naukowo–badawczych. W roku 1984, w wyniku kolejnej reorganizacji, wyłoniono Ośrodek Obliczeniowy, który działa przy Centrum Obliczeniowym na prawach samodzielnej jednostki doświadczalno–usługowej, pozostając pod merytorycznym nadzorem Dyrektora i Rady Centrum. W ramach Centrum również dokonano zmian, m. in. powołano Dydaktyczne Laboratorium Informatyki i Laboratorium Badawcze.
W ostatnich trzech latach działalność naukowo–badawcza była prowadzona w dwóch kierunkach: projektowania i budowy sieci komputerowych oraz inżynierii oprogramowania.
1. Projektowanie i budowa sieci komputerowych
Projektowanie i budowa Międzyuczelnianej Sieci Komputerowej łączącej Ośrodki Politechniki Wrocławskiej, Politechniki Śląskiej oraz IPI PAN w Warszawie przebiegało w dwóch etapach — zaprojektowano i uruchomiono wersję homogenicznej sieci, łącząc tylko komputery obliczeniowe Odra 1305. W roku 1983 przystąpiono do projektowania i uruchomienia sieci heterogenicznej, łączącej różnego typu komputery (tzn. Odry i Riady, a w niedalekiej przyszłości SM-4).
Obecnie całkowicie uruchomiono i wdrożono do eksploatacji w wyżej wymienionych ośrodkach obliczeniowych podsieć komunikacyjną. Jest to podsieć z komutacją pakietów, całkowicie zgodna ze standard X.25 (CCITT) znanym w skali międzynarodowej. Oznacza to, że podsieć MSK może współpracować z dowolną inną siecią wykonaną zgodnie z X.25. Węzły podsieci zaimplementowano na minikomputerach SM-3 (Gliwice — MERA 60).
Obecnie w eksploatacji próbnej są procesory czołowe (Odra 1325 i EC 8371.01) dla komputerów obliczeniowych Odra 1305 (system operacyjny George 3) oraz Riad R-32 (OS/ MVT 3.2p). Podstawowymi usługami sieci MSK są: terminal wirtualny, transfer sekwencyjny plików znakowych oraz sieciowe korzystanie z bazy danych bibliograficznych INSPEC sekcja Control and Computer Science. Usługa wirtualnego terminala umożliwia połączenie dowolnego terminala (tzn. odrowskiego lub riadowskiego) z dowolnym komputerem obliczeniowym sieci mającym podsystem MOP lub TSO. Terminal wirtualny służy także do przesyłania krótkich komunikatów między dwoma terminalami. Usługa transferu pozwala na przesyłanie dowolnych sekwencyjnych znakowych między dowolnymi komputerami sieci (Odra–Odra, Riad–Riad oraz Odra–Riad).
W roku 1985 sieć MSK udostępnia swoje usługi bezpłatnie. Informacji o możliwościach włączenia się do sieci udziela Administrator Sieci MSK, mgr inż. Józef Janyszek, Ośrodek Obliczeniowy Politechniki Wrocławskiej.
2. Inżynieria oprogramowania
Inżynierią oprogramowania określa się zespół ośrodków i metod związanych z pełnym cyklem tworzenia oprogramowania. Celem badań prowadzonych w tym zakresie jest dostarczenie technik mających wpływ przede wszystkim na dobrą jakość wytworzonego oprogramowania oraz na zwiększenie wydajności programisty. Tak rozumiane cele były realizowane w zasadzie we wszystkich pracach z zakresu sieci komputerowych. Warto jednak wyodrębnić pewne tematy, które wyabstrahowano z tych prac w postaci realizowanych lub finalizowanych obecnie prac doktorskich. Są to:
— system konwersacyjny weryfikacji poprawności programów;
— programowanie w języku logiki konstruktywnej;
zastosowanie metody VDM do specyfikacji i implementacji oprogramowania.
