O sekcjach PTI
Niniejszy numer biuletynu poświęcamy przede wszystkim Sprawom sekcji tematycznych PTI. Celem tej prezentacji jest nie tylko przegląd dotychczasowej działalności naszego Towarzystwa na tym polu, lecz także udostępnienie wszystkim, którzy są zainteresowani współpracą z sekcjami, możliwie pełnych informacji niezbędnych do nawiązania kontaktu. Przedstawiamy sekcje aktywne, tj. w tej chwili działające w sposób stały, których wyniki pracy są wyraźnie widoczne. Nie omawiamy tutaj sekcji będących dopiero w stadium organizacji; o ich powstawaniu informujemy na bieżąco w Biuletynie PTI. Prace nad tworzeniem sekcji, rozpoczęte z chwilą powstania naszego Towarzystwa, są prowadzone stale i ciągle podejmuje się rozmowy z zainteresowanymi środowiskami na temat tworzenia nowych sekcji, nie zawsze zresztą uwieńczone powodzeniem. Zdarzało się, że osoby, które wyrażały zainteresowanie problematyką sekcji i chęć udziału w pracach, po pewnym czasie to zainteresowanie traciły lub też nie były w stanie podołać trudom zorganizowania sekcji. Czasami już zaawansowane prace przygotowawcze hamował wyjazd organizatora lub jego przejście do innej pracy. W takich przypadkach sprawę tworzenia sekcji trzeba było odłożyć na pewien czas lub — jeśli nie było dostatecznie aktywnej grupy osób zainteresowanych — zrezygnować na razie z ich tworzenia.
W obecnym stadium działania PTI, gdy nie ma jeszcze oddziałów, wszystkie sekcje tematyczne powstają przy Zarządzie Głównym i za jego aprobatą. Do stworzenia sekcji jest potrzebne w pierwszym rzędzie aktywne grono zainteresowanych oraz osoba, która się podejmie zorganizowania pracy i ją poprowadzi przynajmniej w pierwszej fazie istnienia sekcji. Zamiar utworzenia sekcji i projekt programu oraz niezbędne dane organizacyjne należy zgłosić Zarządowi Głównemu, który w razie akceptacji upoważnia organizatora do dalszego działania, zapewniając mu równocześnie niezbędną pomoc organizacyjną.
W fazie tworzenia sekcji Zarząd Główny zostawia zazwyczaj dużą swobodę wyboru form i zasad działania. Członkiem sekcji może zostać każdy członek PTI; w pracach sekcji mogą brać udział przedstawiciele członków wspierających. W większości przypadków seminaria sekcji są otwarte i mogą w nich uczestniczyć wszyscy zainteresowani. Przyjmujemy, że jednym z celów działania sekcji jest jednoczenie fachowców zainteresowanych wspólnym działaniem w wybranej dziedzinie, niezależnie od ich przynależności organizacyjnej. Dopiero wówczas, gdy jakieś działania są związane z ponoszonymi przez PTI kosztami (np. przygotowania i rozpowszechnienia materiałów), przywileje członków zwyczajnych i wspierających Towarzystwa stają się wyraźnie widoczne.
Zgodnie z zasadami przyjętymi na Zjeździe Założycielskim, tworzy się sekcje tematyczne dwu rodzajów: zajmujące się problemami wybranej dziedziny informatyki lub zastosowań oraz sekcje mające charakter klubów użytkowników określonego typu sprzętu komputerowego. Podstawową formą działania sekcji tematycznych pierwszego rodzaju są seminaria i wymiana informacji. Formy działania sekcji drugiego rodzaju dostosowuje się do potrzeb użytkowników danego typu sprzętu i jego oprogramowania.
Jest całkiem naturalne, przynajmniej w obecnej fazie rozwoju sekcji, że spotkania i seminaria odbywają się na ogół w jednym miejscu lub w jednej miejscowości. Jest jednak bardzo ważne, aby działanie sekcji nie ograniczało się tylko do jednego terenu i aby w pracach sekcji mogli brać udział zainteresowani specjaliści niezależnie od miejsca zamieszkania lub pracy. Dużą pomocą w osiągnięciu tego celu mogą być odpowiednie inicjatywy różnych środowisk oraz właściwa współpraca kół PTI i członków Towarzystwa z różnych regionów kraju. Nazwiska i dane kontaktowe organizatorów sekcji lub ich przewodniczących podano w materiałach szczegółowych.
Wszelkie uwagi i propozycje dotyczące sekcji proszę składać na ręce niżej podpisanego, jako odpowiedzialnego za organizowanie i koordynowanie pracy jednostek organizacyjnych PTI, kierując je pod adresem Zarządu Głównego lub pod moim (tel. 26-82-58, teleks INFUW 815591, Warszawa, Instytut Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego, PKiN, p. 8).
Stanisław Waligórski
Sekcja języka Ada
Organizator: Janusz Zalewski
ul. Pazińskiego 5a m. 17, 04-643 Warszawa
tel. 79-95-16 lub 12-15-36 (dom)
Odbyło się 9 spotkań sekcji, na których wygłoszono 8 referatów:
Kompilatory języka Ada — Jan Walasek;
Język Ada w programowaniu systemów rozłożonych przestrzennie — Janusz Zalewski;
Omówienie zmian wprowadzonych do ostatecznej wersji języka Ada — Jacek Kundzik;
Dokument STONEMAN i środowiska programowe języka Ada — Zofia Wrotek;
Realizacja języka Ada w strukturach półprzewodnikowych — Bogusław Wasielewski;
Ada jako Program Design Language (PDL) — Stanisław Gasik;
Porównanie Pascala i Ady — Jan Walasek;
Operacje wejścia–wyjścia w Adzie — Jan Bielecki.
Ponadto opracowano projekt polskiej terminologii tego języka. Po opublikowaniu w Biuletynie PTI projektu terminologii Ady wpłynęło 6 komentarzy. Prace terminologiczne będą zakończone na początku br.
Pozostała działalność sekcji to:
— założenie Biblioteki Ady, zawierającej obecnie 53 pozycje literatury;
— zakupienie 40 egz. rosyjskiego przekładu książki P. Wegnera pt. Programmirowanije na jazykie Ada i przekazanie członkom sekcji;
— rozesłanie członkom referatu J. Ichbiaha pt. On the design of Ada (wygłoszonego na kongresie IFIP w Paryżu) oraz informacji na temat prac prowadzonych w USA i Europie Zachodniej nad kompilatorami i środowiskiem programowym Ady;
— zgromadzenie członków sekcji na wykładach dra Bauera z Uniwersytetu w Osnabrück, RFN, wygłoszonych w IPI PAN w dniach 6–7 sierpnia ub. r.;
— bieżące informowanie członków sekcji o ważniejszych wydarzeniach w rozwoju języka, oprogramowania, konferencjach itp.
Nie udało się zachęcić żadnej instytucji do powierzenia sekcji wykonania odpłatnych prac na temat Ady.
Na liście osób, do których wysyłano zawiadomienia o spotkaniach sekcji, znajdują się 163 osoby (33 spoza Warszawy, 44 członków PTI). W seminariach uczestniczyło, co najmniej raz, ok. 130 osób (18 spoza Warszawy — z Gliwic, Katowic, Krakowa, Łodzi, Torunia, Wrocławia i Zielonej Góry; 27 członków PTI), średnio 41 osób w jednym spotkaniu.
Seminaria odbywają się raz w miesiącu (w środy). O miejscu kolejnego spotkania informuje się na seminarium i w pisemnych zawiadomieniach. W wykładach, referatach i dyskusjach zakłada się pewien poziom znajomości Ady (w zakresie podręcznika tego języka).
Janusz Zalewski
Sekcja baz danych
Organizator: Włodzimierz Mardal
Instytut Maszyn Matematycznych
ul. Krzywickiego 34, 02-078 Warszawa
tel. 21-84-41 w. 274
Od października 1983 sekcja organizuje comiesięczne spotkania seminaryjne, na których są przedstawiane prace teoretyczne i doświadczenia praktyczne dotyczące implementacji systemów zarządzania bazą danych i ich zastosowań. Na seminaria zaprasza się imiennie wszystkich członków PTI, którzy zgłosili chęć uczestniczenia w pracach sekcji, oraz pracowników ok. 40 instytucji naukowych i przemysłowych zajmujących się informatyką.
Dotychczas odbyły się 4 seminaria, na których wygłoszono referaty:
Zastosowanie systemu Rodan — doświadczenia Instytutu Organizacji Przemysłu Maszynowego — Alicja Kalicka;
Język wysokiego poziomu do nawigacji w sieciowej bazie danych — Jerzy Karczewski i Włodzimierz Subieta;
Implementacja języka Sequel w systemie Rodan — Andrzej Szymański;
Bazy danych a architektura maszyn cyfrowych — Władysław M. Turski.
Seminaria odbywają się w każdy pierwszy piątek miesiąca w siedzibie Instytutu Maszyn Matematycznych w Warszawie.
W dotychczasowych spotkaniach uczestniczyło od 25 do 70 osób z różnych instytucji, z tym że przeważają pracownicy instytucji warszawskich.
Ta forma działalności sekcji będzie kontynuowana; należałoby jednak poczynić starania o pozyskanie referentów prac spoza Warszawy, a także o przyciągnięcie do tej działalności również tych członków PTI lub osób spoza PTI, które zajmują się projektowaniem, realizacją i użytkowaniem baz danych.
Uwagi i wnioski dotyczące dalszej działalności sekcji
1. Prowadzone seminaria, aczkolwiek potrzebne i pożyteczne, nie wyczerpują niegdyś nakreślonego programu działalności sekcji. Wciąż czekają na podjęcie inne działania, które przyczyniłyby się do:
— wzbogacenia zasobu wiedzy i informacji członków PTI zajmujących się problematyką baz danych;
— propagowania stosowania “technologii” baz danych w ośrodkach informatycznych.
2. Do najpilniejszych działań w tych kierunkach zaliczyłbym:
— sporządzenie raportu o stanie rozwoju dziedziny baz danych w kraju na tle osiągnięć światowych;
— zorganizowanie kilkudniowego seminarium (konferencji) w celu przedstawienia najciekawszych prac teoretycznych i implementacyjnych;
— zorganizowanie wymiany ciekawych publikacji zagranicznych pomiędzy członkami sekcji.
3. W związku z tym postulowałbym wykonanie w roku 1984 następujących prac:
— rozpoznania stanu zastosowań systemów zarządzania bazami danych w ośrodkach informatycznych;
— opracowania założeń organizacyjnych, tematycznych i finansowych seminarium (konferencji), przyjmując że odbyłoby się ono w końcu roku 1985 lub na początku 1986;
— sporządzenia rejestru trudnodostępnych publikacji — zarówno posiadanych, jak i poszukiwanych przez członków sekcji.
Włodzimierz Mardal
Sekcja modelowania i oceny działania systemów komputerowych
Przewodniczący: Jan Węglarz
Instytut Automatyki Politechniki Poznańskiej
ul. Piotrowo 3a, 60-965 Poznań
tel. 78-23-75 lub 33-39-97 (dom)
Zakres merytoryczny działalności sekcji obejmuje problemy wyboru, ulepszania (dostrajania) oraz projektowania systemów komputerowych scentralizowanych i rozproszonych, z punktu widzenia optymalizacji lub zapewnienia wymaganego poziomu wartości kryteriów oceny ich działania. Interesują nas zarówno techniki pomiarowe (informacja z rzeczywistego systemu), jak i techniki modelowania (informacja z modelu), w tym analityczne i symulacyjne.
Celem jest szersza wymiana wyników teoretycznych i doświadczeń praktycznych oraz dydaktycznych w podanym tutaj zakresie, a także popularyzacja tej bardzo ważnej, a w Polsce wyrywkowo i płytko widzianej problematyki.
Aktualne formy działania — to regularne seminaria w ramach Zakładu Badań Operacyjnych i Systemów Komputerowych Instytutu Automatyki Politechniki Poznańskiej (plan seminariów jest przesyłany do redakcji Biuletynu PTI na początku każdego semestru*), a także spotkania i wykłady popularyzatorskie w różnych ośrodkach. W przyszłości przewiduje się kontynuację tych form, która może doprowadzić do zorganizowania konferencji lub szkoły.
Dotychczas odbyły się dwa semestralne cykle wykładów, na których przedstawiono 10 referatów poświęconych problematyce modelowania i oceny działania systemów komputerowych, dwa wykłady popularyzatorskie (w Warszawie i we Wrocławiu) oraz kilka nieformalnych spotkań przedstawicieli różnych ośrodków w laboratoriach Instytutu Automatyki Politechniki Poznańskiej.
Obecnie czynne zainteresowanie działalnością sekcji przejawia kilkanaście osób, głównie z Poznania, a także z Gdańska, Krakowa i Wrocławia. Nie wszyscy zainteresowani są już członkami PTI i — aczkolwiek w przypadku spełniania wymagań formalnych są zachęcani do wstąpienia do Towarzystwa — nie stawia się tej sprawy jako warunku koniecznego udziału w pracach sekcji.
Jan Węglarz
* Por. Biuletyn PTI nr 3–4, 1983 — przyp. red.
Sekcja formalnych metod inżynierii oprogramowania
Przewodniczący: Andrzej Blikle
Instytut Podstaw Informatyki PAN
PKiN, 00-901 Warszawa, skr. poczt. 22
tel. 20-38-88 lub 25-48-41 (dom)
Referat programowy i ogólną informację o projektowanej działalności sekcji opublikowano w Biuletynie PTI (nr 11–12, 1983). Mówiąc najogólniej, do zadań sekcji będzie należało upowszechnianie w krajowym środowisku praktyków i teoretyków formalnych metod inżynierii oprogramowania oraz ich zastosowań. W początkowym okresie działalności członkowie sekcji zapoznają się zarówno z metodą denotacyjną, jak i jej przemysłową wersją — tzw. nową metodą wiedeńską (Vienna development method, w skrócie VDM).
Spotkania sekcji będą się odbywać raz w miesiącu (3 godziny zegarowe), na razie w Warszawie, PKiN, sala 1044, a później być może także w innych miastach.
3 grudnia 1983 odbyło się pierwsze spotkanie; uczestniczyło w nim 13 członków PTI oraz 20 gości spoza Towarzystwa. Wielu gości deklarowało chęć wstąpienia do PTI. Tematem tego spotkania był referat A. Bliklego poświęcony wprowadzeniu do obu metod — denotacyjnej i VDM; omawiano także sprawy organizacyjne. Wszystkim uczestnikom wręczono powielony artykuł A. Bliklego pt. Prosty przykład denotacyjnej definicji języka programowania (maszynopis w języku angielskim, fragment przyszłej książki autora). Udostępniono ponadto dwie inne publikacje: A. Bliklego pt. Notes in the mathematical semantics of programming languages (Prace IPI PAN) oraz A. Bliklego i A. Tarleckiego pt. Naive denotational semantics (Prace IPI PAN).
Drugie spotkanie sekcji odbyło się w dniu 14 stycznia br. Wybrano na nim przewodniczącego sekcji w osobie niżej podpisanego. Tenże wygłosił następnie referat na temat metod fixpunktowych w definicjach denotacyjnych.
Było obecnych 7 członków PTI oraz 11 gości. Członkom PTI rozdano zakupione na koszt Towarzystwa egzemplarze książki M. J. C. Gordona pt. Denotacyjny opis języków programowania (Warszawa, WNT 1983).
Termin następnego spotkania ustalono na 18 lutego br., godz. 11.15–14.00, PKiN, sala 1044.
Andrzej Blikle
Sekcja języków informacyjno–logicznych
Zarząd sekcji: Roman Matuszewski, Piotr Rudnicki, Andrzej Trybulec
Uniwersytet Warszawski — Filia w Białymstoku
Instytut Matematyki
ul. Akademicka 2,
15-267 Białystok
Sekcja liczy 10 członków PTI.
Podczas Międzynarodowego Kongresu Matematyków w Warszawie w sierpniu 1983 na stoisku wydawnictw Towarzystwa Naukowego Płockiego były prezentowane publikacje członków sekcji dotyczące języka Mizar i zastosowań języków informacyjno–logicznych. Nawiązane kontakty pokazały, że istnieje zapotrzebowanie na materiały dotyczące Mizara. Po kongresie rozesłano nowe opracowania — jako materiały sekcji wydawane przez PTI (w nakładzie 50 egz.).
Od chwili powstania sekcji jej członkowie odbywali regularne seminaria (w Białymstoku), na których omawiano nowe rozszerzenia i wersje Mizara (Mizar–MSC, Mizar–MSF, Mizar–HPE). W kwietniu 1983 na zebraniu sekcji, które odbyło się w Warszawie, kol. Andrzej Trybulec przedstawił koncepcję i projekt nowego systemu Mizar–HP1. System ten jest już zrealizowany na SM–4.
Roman Matuszewski
Sekcja użytkowników minikomputerów SM
Organizator: Piotr Kuźnicki
Dział Informatyki Instytutu Fizyki PAN
al. Lotników 32/46, 02-668 Warszawa
tel. 43-51-65
Raport w sprawie sekcji
Zgodnie ze swymi zamierzeniami przedstawionymi w liście do Zarządu Głównego PTI z 20 czerwca 1983, podjąłem próbę zorganizowania ogólnopolskiej sekcji użytkowników minikomputerów SM. W tym celu wysłałem list do osób, które na seminarium poświęconym minikomputerom 16–bitowym (Jagniątkowo, maj 1983) zobowiązały mnie do uzyskania zgody Zarządu Głównego PTI na powołanie sekcji. [Zgodę taką wyraził Zarząd Główny na posiedzeniu w dniu 23 czerwca ub. r. — przyp. red.] W liście tym postawiłem m. in. parę pytań dotyczących działalności przyszłej sekcji i programu spotkania założycielskiego. Otrzymałem tylko jedną odpowiedź.
Z przyczyn natury osobistej dopiero późną jesienią mogłem wznowić działalność organizacyjną sekcji. Wobec, jak zrozumiałem, nikłego zainteresowania ze strony projektodawców, postanowiłem dążyć do zorganizowania sekcji o obszarze działania ograniczonym do środowiska warszawskiego. Sądzę, że dopiero w przyszłości sekcja może uzyskać charakter ogólnopolski dzięki napływowi nowych członków z całego kraju.
W końcu grudnia ub. r. wysłałem zaproszenia do udziału w spotkaniu założycielskim do 15 ośrodków warszawskich. Do 10 ośrodków akademickich dotarłem osobiście.
Spotkanie odbyło się 19 stycznia br. w Instytucie Fizyki PAN. Uczestniczyło w nim 40 osób z 30 ośrodków Warszawy, Białegostoku i Kętrzyna (!). Ustalono, że głównym zadaniem sekcji powinno być ułatwianie wymiany informacji w środowisku informatyków pracujących z minikomputerami SM. Uznano to za podstawowy warunek rozwoju zastosowań tego sprzętu. Ponadto sekcja zamierza podejmować wspólne działania o charakterze konsumenckim na rynku sprzętu, oprogramowania i usług.
Podstawową formą działalności sekcji będą comiesięczne spotkania (w każdy trzeci czwartek miesiąca). Równolegle będą rozwijane inne inicjatywy:
— kol. Marek Cichy (Instytut Fizyki PAN), Karol Najar (MERA–PIAP) i Andrzej Trentowski opracują założenia katalogu sprzętu i oprogramowania stosowanego w rodzinie SM;
— kol. Andrzej Fuksiewicz (Centrum Informatyki UW) przygotuje propozycje alternatywnego serwisu.
Rozwiązanie spraw organizacyjnych sekcji (regulamin, wybór zarządu) odłożono na co najmniej pół roku. Do tego czasu sprawami bieżącymi będzie się zajmował autor tego raportu.
Podczas spotkania kol. Jarosław Deminet (Instytut Informatyki UW) wygłosił prelekcję pt. System operacyjny Unix. Trzeba stwierdzić, że był to istotny magnes, który spowodował przyjazd m. in. uczestników z Wrocławia (aż 4 osoby).
Jak zawsze to bywa na tego typu spotkaniach, duże znaczenie miała przerwa, podczas której załatwiono wiele spraw interesujących uczestników. Często były to sprawy drobne — wystarczyła szybka wymiana elementarnych informacji. Potwierdza to potrzebę działania takiej sekcji.
Propozycja kierunków działania sekcji — wstęp do dyskusji
Proponuję, aby w początkowym okresie działania sekcja zajęła się trzema sprawami: zorganizowaniem stałej formy wymiany doświadczeń między użytkownikami minikomputerów SM; ułatwieniem wymiany informacji o sytuacji na rynku interesującego nas sprzętu, oprogramowania i usług; nawiązywaniem kontaktów z producentami i serwisem.
Wymiana doświadczeń między użytkownikami. Za nasze zasadnicze zadanie uważam stworzenie z sekcji miejsca profesjonalnych spotkań i dyskusji. Możliwych form takiej działalności jest wiele. Na początek proponuję tradycyjną formę stałego seminarium. Tematykę tych spotkań powinniśmy ustalić wspólnie. Ze swej strony przedstawiam następujące propozycje:
— porównanie parametrów eksploatacyjnych systemów operacyjnych (DOS, RT11, RSX–OSRW);
— dobór właściwych parametrów instalacji RSX;
— porównanie dostępnych kompilatorów;
— użytkowane systemy zarządzania bazami danych; oprogramowanie graficzne;
— niestandardowe edytory tekstów.
Jestem analitykiem systemowym i stąd taki, a nie inny dobór tematów. Oczekuję dalszych propozycji, zwłaszcza dotyczących problematyki sprzętu i zastosowań. Liczę również na osoby chętne do poprowadzenia kolejnych spotkań poświęconych tym i innym tematom.
Wymiana informacji o sytuacji na rynku. Stan niedoinformowania użytkowników o sytuacji na rynku sprzętu, oprogramowania i usług jest żenujący (w naszym zawodzie!). Odrzućmy przypadki skrajne (znane są przykłady ośrodków kompletnie zagubionych, a obok nich świetnie zorientowanych) i zauważmy, że w większości poruszamy się na tym rynku z dużymi kłopotami. Panuje powszechna opinia, że jest to rynek bardzo ubogi. Wiem z doświadczenia, że prawda jest trochę inna. Praktycznie można zdobyć dowolne oprogramowanie firmowe DEC–a, wiele urządzeń (i to za złotówki!), znaleźć alternatywny serwis. To, że ten rynek nie funkcjonuje prawidłowo, wynika z braku przepływu informacji pomiędzy producentami i potencjalnymi klientami.
Proponuję, aby pierwszym naszym krokiem było opracowanie następujących katalogów:
— sprzętu (wraz z tak istotnymi informacjami, jak warianty dostarczanego interface’u, terminy dostaw itp.);
— oprogramowania (z danymi o dealerach, cenami itp.);
— jednostek zajmujących się serwisem.
Warto stosować przy tym metody konsumenckie, np. uzupełniając katalogi opiniami członków sekcji o jakości opisywanych produktów.
Kontakty z producentami i serwisem. Jak wiemy, jakość sprzętu i operatywność serwisu pozostawiają wiele do życzenia. Z doświadczeń w naszej branży wynika, że z reguły producenci. i serwis są odporni na naciski odbiorców. Kropla drąży skałę — toteż proponuję spróbować po raz kolejny, zwłaszcza że będziemy się trochę różnić od typowych użytkowników, związanych zazwyczaj bezpośrednio z producentem lub inną organizacją komercyjną. Fakt, że jesteśmy sekcją PTI, może mieć pewne znaczenie.
Warunkiem osiągnięcia jakichkolwiek sukcesów jest odpowiednie przygotowanie się do nawiązania kontaktów z Elorgiem, Merą i Kovo. Improwizacja może położyć sprawę od początku. Proponuję wyodrębnić w sekcji grupę osób, która zajęłaby się przygotowaniem spotkania z producentami, tj. zebraniem i wyselekcjonowaniem konkretnych postulatów z naszej strony. Dobrze przemyślane i zorganizowane (wręcz wyreżyserowane) spotkanie może przynieść pewien postęp.
Zapraszam do dyskusji.
Piotr Kuźnicki
Sekcja systemów mikrokomputerowych
Przewodniczący: Wojciech Cellary
Instytut Automatyki Politechniki Poznańskiej
ul. Piotrowo 3a, pok. 425x, 60-965 Poznań
tel. 78-23-70 lub 67-24-63 (dom)
Zakres merytoryczny działalności sekcji obejmuje całokształt problemów projektowania i zastosowań systemów mikrokomputerowych. Interesują nas zarówno systemy mikrokomputerowe jednoprocesorowe, jak i wieloprocesorowe, w tym ściśle i luźno powiązane. Przez problemy projektowania systemów mikrokomputerowych rozumiemy problemy projektowania sprzętu i oprogramowania tych systemów oraz problematykę wspomagania ich projektowania. Interesuje nas zwłaszcza problem projektowania architektury systemu, tak aby dla danego zastosowania, dzięki odpowiedniemu podziałowi funkcji systemu między jego sprzęt i oprogramowanie, uzyskać żądany poziom efektywności i niezawodności działania systemu przy minimalnych kosztach ogólnych — łącznie projektowania, wykonania i użytkowania systemu.
W dziedzinie oprogramowania systemów mikrokomputerowych interesuje nas metodologia projektowania systemów operacyjnych oraz specjalizowanego oprogramowania zastosowaniowego systemów mikrokomputerowych.
W dziedzinie wspomagania projektowania systemów mikrokomputerowych zajmujemy się środkami oceny działania tych systemów na etapie ich projektowania oraz systemami uruchomieniowymi sprzętu i oprogramowania systemów mikrokomputerowych.
W zakresie zastosowań systemów mikrokomputerowych interesują nas zastosowania ukierunkowane na sterowanie procesami (sterowniki mikroprocesorowe) i na współpracę z człowiekiem (inteligentne terminale oraz systemy personalne).
Osobną dziedziną zainteresowań sekcji jest niezawodność działania systemów mikrokomputerowych. Zajmujemy się problematyką testowania i diagnostyki układów mikroprocesorowych, pakietów systemów mikrokomputerowych oraz pełnych systemów wraz z oprogramowaniem użytkowym. Ponadto zajmujemy się problematyką projektowania systemów, zwłaszcza wielomikroprocesorowych, o zwiększonej niezawodności działania.
Cele działania sekcji można ująć w następujących trzech punktach. Po pierwsze, wymiana doświadczeń teoretycznych i praktycznych pomiędzy specjalistami w dziedzinie systemów mikrokomputerowych w zakresie ich projektowania, produkcji i użytkowania. Po drugie, wymiana doświadczeń dydaktycznych, zwłaszcza w odniesieniu do organizacji laboratoriów dydaktycznych, oraz podjęcie działań mających na celu rozszerzenie dydaktyki w dziedzinie mikroinformatyki na pozainformatyczne kierunki politechniczne, uniwersytety oraz szkoły średnie. Po trzecie, współpraca z przemysłem w dziedzinie zastosowań systemów mikrokomputerowych.
Ze względu na kilkutygodniowy zaledwie okres dotychczasowej działalności sekcji nie można mówić jeszcze o uzyskanych wynikach. Przewidywane formy działalności sekcji — to zebrania i seminaria oraz konsultacje i ekspertyzy. Być może okaże się celowe zorganizowanie konferencji, szkoły lub kursów dotyczących mikroinformatyki.
Wojciech Cellary
Sekcja PTI — klub użytkowników systemów komputerowych ICL
Przewodniczący: Stanisław Jaskólski
Zarząd Mechanizacji i Automatyzacji Opracowań Statystycznych GUS
al. Niepodległości 208, 00-925 Warszawa
tel. 25-08-34
Wiceprzewodniczący: Jerzy Kowalczyk
Centrum Informatyki Gospodarki Morskiej
ul. Heweliusza 11, 80-958 Gdańsk
tel. 31-84-34
Członkowie zarządu:
Stanisław Gancarczyk
Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina
ul. Ujastek 28, 30-369 Kraków
tel. 44-66-31
Marian Lutoborski
Pomorskie Zakłady Urządzeń Okrętowych “Warma” ul. Lotnicza 21, 86-300 Grudziądz
tel. 2-52-61
Krzysztof Ślusarski
Przedsiębiorstwo Projektowania i Realizacji Inwestycji Specjalnych “Bipromasz”
al. Świerczewskiego 117, 00-140 Warszawa
tel. 20-52-40
Sekretarz: Marta Gwiazda
Zarząd Mechanizacji i Automatyzacji Opracowań Statystycznych GUS
al. Niepodległości 208, 00-925 Warszawa
tel. 25-08-34 lub 25-19-15
Zebranie założycielskie sekcji PTI — klubu użytkowników systemów komputerowych ICL odbyło się 28–29 listopada 1983. Gospodarzem spotkania był Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina, reprezentowany przez głównego informatyka huty dra Stanisława Gancarczyka. Ta nowa sekcja PTI kontynuuje działalność powstałego w roku 1968 Klubu użytkowników komputerów ICL.
Obecni na posiedzeniu członkowie–założyciele przyjęli regulamin sekcji oraz w drodze głosowania wybrali jej zarząd.
Do 5 stycznia br. w poczet członków klubu przyjęto 31 instytucji — członków wspierających PTI. Ponadto do klubu wstąpiło 2 członków zwyczajnych (kol. Jacek Stochlak i Stanisław Jaskólski).
Działalność klubu będzie obejmować jak dotychczas ułatwianie wymiany dorobku między poszczególnymi użytkownikami komputerów, prowadzenie działalności informacyjnej o systemach, programach i doświadczeniach eksploatacyjnych, ułatwianie wprowadzania udoskonaleń w zakresie sprzętu i oprogramowania, organizowanie odczytów, szkoleń, stażów z dziedziny projektowania systemów elektronicznego przetwarzania danych, programowania oraz obsługi konserwacyjnej maszyn i ich użytkowania, a także ułatwianie współpracy użytkowników z firmą ICL i organizowanie współpracy z innymi organizacjami użytkowników.
W drugiej części spotkania zaproszeni przedstawiciele firmy ICL — dyrektor Biura ICL w Polsce J. Kluk oraz W. Rowett, K. Korba i J. Stochlak — przedstawili system rozproszonego przetwarzania danych DRS–20, omówili nowy sprzęt produkowany przez firmę oraz jej sytuację ekonomiczną w ostatnich latach, a także bieżącą działalność i zamierzenia na najbliższy okres.
Gospodarze spotkania umożliwili zebranym zwiedzenie ośrodka obliczeniowego huty oraz zapoznanie się z jej strukturą organizacyjną, obszarami zastosowania techniki komputerowej, wyposażeniem i kilkoma systemami obsługi kierownika, m. in. ewidencji kadrowej i materiałowej.
Na zakończenie przewodniczący zarządu podziękował kol. S. Gancarczykowi i całemu zespołowi za doskonałe przygotowanie, i obsługę spotkania.
Stanisław Jaskólsk
