SYSTEM DGPS
 

 

 

 

 

 


 Wiele ograniczeń zarówno naturalnych jak i celowo wprowadzonych występujących przy stosowaniu odbiorników GPS usuniętych może być poprzez wykonywanie pomiarów metodami różnicowymi czyli DGPS (Differential GPS). 

Metoda ta polega na:

 wprowadzaniu do odbiornika w czasie rzeczywistym poprawek do pomiarów, dostarczanych przez równolegle pracujący   odbiornik systemu GPS (stacja referęcjalna) o znanych współrzędnych anteny, transmitowanych np. drogą radiową,

dokonaniu korekcji przez program opracowujący  rezultaty pomiarów wykonanych przy użyciu pary  odbiorników: ruchomego i bazowego, o znanych współrzędnych anteny.

Przy  stosowaniu metod różnicowych możemy w dużym stopniu ograniczyć błędy wspólne dla pary lub grupy odbiorników. Są to między innymi :

 

błędy spowodowane zmiennością opóźnień: jonosferycznego i troposferycznego,

 niedokładności efemeryd, w tym wywołane systemem SA,

 błędy zegara satelity, błędy efemeryd, w tym wywołane systemem SA.

Serwis różnicowy uzupełniany bywa często o informacje na temat aktualnego stanu systemu.
Typowa stacja referencjalna składa się z :

wysokiej klasy odbiornika GPS o dokładnie określonej pozycji anteny,

układów przetwarzania danych pomiarowych, wyznaczania poprawek i tworzenia informacji nawigacyjnej,

nadajnika poprawek.

 

Na podstawie aktualnego pomiaru pozycji z systemu GPS w odbiorniku stacji referęcjalnej obliczane są poprawki stanowiące różnice miedzy współrzędnymi zmierzonymi a znanymi. Poprawki te, zapisane
w odpowiednim formacie, przesyłane sa do odbiorników użytkowników, gdzie włączone są do obliczeń nawigacyjnych. Poprawki różnicowe mogą być tez  wykorzystywane po zakończeniu sesji pomiarowej (w takim przypadku nie jest potrzebna łącze radiowe miedzy stacja a odbiornikiem).

Format poprawek różnicowych jest zgodny z ustalonymi standardami transmisji, np standardem RTCM SC-104 (Radio Technical Commission for Maritime Service).

Odbiornik umieszczony w stacji referencjalnej powinien być odpowiedniej klasy. Istotna jest duża liczba kanałów umożliwiająca śledzenie wszystkich satelitów znajdujących sie nad horyzontem oraz oprogramowanie pozwalające na optymalny dobór satelitów do wyznaczania poprawek.

Stacja referencjalna powinna wykorzystywać wszystkie możliwości wyznaczania pseudoodległości, delta-pseudoodległości, a także śledzenia fali nośnej. Dlatego poprawki powinny być transmitowane lub rejestrowane natychmiast po stwierdzeniu odpowiedniego sygnału w stosunku do szumów i ustabilizowaniu się filtrów kodu
 i częstotliwości nośnej.