Nagios¶
Nagios jest znanym, darmowym systemem monitorowania dostępności węzłów, jednakże dzięki aktywnemu zaangażowaniu społeczności w jego rozwój, powstało wiele rozszerzeń, które uzupełniają system Nagios o nową funkcjonalność. Przykładem mogą być rozszerzenia pozwalające podczepiać sensory monitorujące wydajność, uruchamiać zdalne agenty, kreślić wykresy na podstawie zebranych danych, czy prezentować topologię sieci na mapie geograficznej.
Nagios zyskał sobie uznanie dzięki prostocie użytkowania, instalacji oraz łatwemu rozszerzaniu go o nowe wtyczki monitorowania.
Architektura Nagiosa¶
Domyślnie architectura Nagiosa składa się z dwóch elementów: głównego serwera odpytującego oraz interfejsu graficznego Web. Serwer co jakiś czas odpytuje pakietem ICMP dany węzeł. Jeśli węzeł nie odpowiada, Nagios ustawia status węzła na nie działający. Nagios może zostać rozszerzony o kolejne sensory za pomocą prostych skryptów.
Instalacja nagiosa¶
Nagios można zainstalować z pakietów danej dystrybucji lub ze źródeł pobranych ze strony projektu. W przypadku dystrubucji OpenSuse, nagios można zainstalować za pomocą komend: zypper install nagios oraz zypper install nagios-plugins.
W systemie Debian oraz Ubuntu, Nagiosa instalujemy następująco: apt-get install nagios3 nagios-plugins.
W przypadku instalacji ze źródeł należy ściągnąć odpowiednie paczki źródłowe (nagios core i nagios plugins) ze strony http://www.nagios.org/download.
Po rozpakowaniu paczek, tradycyjnie należy wykonać komendy:
configure, make oraz make install. Domyślnie
Nagios zainstalowany zostanie w katalogu /usr/local/.
Konfiguracja Nagiosa¶
Katalogi Nagios¶
Po instalacji z pakietów, w zależności od systemu, pliki konfiguracyjne Nagiosa
powinny znajdować się w katalogu /etc/nagios lub /etc/nagios3.
W zależności od systemu, wtyczki Nagiosa, powinny znajdodować się w katalogu
/usr/lib/nagios/plugins.
Konfiguracja¶
W systemie Nagios można wyróżnić kilka obiektów konfiguracyjnych, najważniejsze z nich zostały opisane poniżej, są one wystarczające do minimalnej konfiguracji systemu Nagios.
- Szablon węzła Definicja węzła z parametrem
register 0; wykorzystywana do tworzenia szablonów konfiguracji. - Węzeł (host) Definicje węzłów z definicją adresu IP, hostname, aliasu, nazwy i szablonu konfiguracji.
define host{
use generic-host ; szablon
host_name dalek.example.com ; hostname
alias dalek ; alias dla nagiosa
address 1.2.3.4 ; adres IP
}
- Grupa węzłów (hostgroup) Obiekt grupujący węzły o wspólej cesze, np. posiadające te same usługi, będące w tym samym pokoju, będące tym samym typem urządzenia, itd.
define hostgroup {
hostgroup_name debian-servers
alias Serwery Debian
members dalek, drwho, amypond
}
- Usługa (service) Definicja usług działających na danym węźle, definiowana przez szablon konfiguracji, węzeł lub grupę węzłów, na którym jest udostępniana, opis, oraz komendę odpytania sensora;; przykład SSH, HTTP, MySQL, itd.
define service{
use generic-service ; szablon
host_name dalek;
service_description SNMPLOAD;
check_command snmp_load!public!7!7!7!15!15!15
}
define service {
hostgroup_name debian-servers
service-description Debiany_z_HTTP
use generic-service
check_command check_http
}
Definicję komend (sensorów) tworzomy w Nagiosie za pomocą obiektów command. Każdy taki obiekt posiada nazwę oraz linię poleceń, która jest uruchamiana przez system w trakcie odpytania. Poniżej przykład sensora (komendy) dla sprawdzenia dostępności usługi HTTP. Zmienna $HOSTADDRESS definiuje adres węzła zdalnego, jest automatycznie wartościowana adresem wpisanym w obiektach host. Przełączniki -w oraz -c odpowiednio ustawiąją wartości progowe dla statusów WARNING oraz CRITICAL. To jakie parametry przyjmuje dany sensor, można sprawdzić uruchamijąc go w terminalu ręcznie.
define command{
command_name check-host-alive
command_line /usr/lib/nagios/plugins/check_ping -H '$HOSTADDRESS$' -w 5000,100% -c 5000,100%
}
Konfiguracja interfejsu WWW systemu Nagios znajduje się w serwerze HTTP, w ćwiczeniach wykorzystany zostanie jeden z popularniejszych serwerów — Apache HTTPd. Aby skonfigurować interfejs WWW, należy odnaleźć ścieżkę do katalogu, w którym zostały zainstalowane pliki CGI GUI Nagiosa (komenda rpm, zypper, dpkg). Następnie, w pliku konfiguracyjnym serwera Apache, należy dodać odpowiednie dyrektywy Alias.
Przykład:
ScriptAlias /cgi-bin/nagios /usr/lib/cgi-bin/nagios
ScriptAlias /nagios/cgi-bin /usr/lib/cgi-bin/nagios
Alias /nagios/stylesheets /etc/nagios/stylesheets
Alias /nagios /usr/share/nagios/htdocs
W powyższym przykładzie Nagios dostępny będzie pod adresem http://localhost/nagios/.
Przygotowanie do zajęć¶
Ponieważ domyślnie w systemach zainstalowanych w salach laboratoryjnych Nagios skonfigurowany jest z opcją uwierzytelniania, należy wykonać następujące kroki, aby opcję tą wyłączyć:
W pliku: /etc/nagios/cgi.cfg należy znaleźć wpis
use_authentication i ustawić w nim wartość 0.
W pliku: /etc/apache2/conf.d/nagios.conf zakomentować wszystkie linie
zaczynające się na:
AuthName
AuthType
AuthUserFile
Require
Po wykonaniu czynności, należy oczywiście przeładować serwer nagios oraz apache2:\
/etc/init.d/apache2 restart
/etc/init.d/nagios restart
W przypadku gdy chcemy skorzystać z opcji uwierzytelniania, nie zmieniamy nic w plikach konfiguracyjnych. Wykonujemy komendę, tworzącą użytkownika nagioadmin w ramach mechanizmu uwierzytelniania HTTP Auth: htpasswd2 -c /etc/nagios/htpasswd.users nagiosadmin Komenda poprosi o podanie hasła, proszę wymyślić cokolwiek.
Ćwiczenia:
- Zainstalje Nagios jeśli nie jest zainstalowany.
- Skonfiguruj odpytywanie jednego z węzłów.
- Skonfiguruj odpytywanie wszystkich węzłów w sali.
- Skonfiguruj SNMP i sensor check_snmp_load.
- Napisz wtyczkę monitorującą poziom entropii w systemie.
